Dziś będzie dość nietypowo.
Wchodzę do sklepu łapczywie rzucam gałkami ocznymi po półkach. Wtem moją uwagę przykuwa coś zaskakującego. Myślę – co to Perun z Cieszynem spłodzili kooperacyjnego potomka i dali mu na imię “20“.
Ładnie proszę ekspedienta o podanie ów buteleczki. O! to ani jedno ani drugie. Cóż to za browar?. Dałem się nieźle nabrać. Głowa mi pomieszała dwa różne browary sugerując dziwne rzeczy.
Trzymam w rękach Niechanowo ? (Gmina wiejska między Żydowo a Arcugowo, ale co ja Wam piszę, przecież dobrze o tym wiecie, że to w województwie wielkopolskim, w powiecie gnieźnieńskim). Tam jest browar co warzy piwa bez pośpiechu. Ich hasłem przewodnim jest “Niech się inni śpieszą”. Czas jest dla nich tak ważny, że wszystkie piwa noszą nazwy i tu perełka – od długości leżakowania! Moja pszenica, którą zaraz otworzę leżakowała 20 dni. Zacytuję Wam kontretykietę:
Na stworzenie dobrego piwa potrzeba czasu.
Dlatego w Niechanowie celowo wybraliśmy czasochłonną metodę zacierania słodu, fermentację w otwartych kadziach i wyjątkowo długie leżakowanie.
Zaintrygowany siadłem szukać informacji o tym browarze. Kto to, co to itd.
Niestety ich strona www zaprasza od 13 lipca 2016 na “premierę wkrótce”, a na facebooku w informacji jest tylko adres i czynne całą dobę. Nic a nic więcej. Biorę koło ratunkowe i zadzwonię do wujka google.
I już wikipedia donosi, że browar założony został w 1974 roku w budynku po dawnej Gorzelni. W 2016 roku ponownie uruchomiony przez Wielkopolskie Browary Regionalne Sp. z o.o. – ciekawe. Jak chcecie przeczytać cały artykuł, to link jest na dole mojego wpisu.
Głodny wiedzy szukam dalej, nie zadowolę się suchymi faktami historycznymi.
Jest. Portal gniezno24.com pokusił się o wyczerpujący artykuł jak to dziś jest z tym browarem. Zacytuję Wam fragment jako wprowadzenie a reszta oczywiście w linku pod wpisem.
Już wkrótce nastąpi reaktywacja browaru i powróci marka regionalnego piwa, tworzonego w podgnieźnieńskim Niechanowie. Nowy właściciel stawia na jakość i tradycyjne receptury.
To dobra wiadomość dla tych, którym nie w smak są najpopularniejsze polskie lub zagraniczne piwa wielkich koncernów i stawiają na regionalne produkty. Wszyscy mający w pamięci smaki takich wyrobów jak Pelikan czy Gnieźnieńskie, będą mogli już wkrótce do nich powrócić. Wyrób oraz receptura ma pozostać taka sama – informują nowi właściciele browaru: – Powody wskrzeszenia marki są bardzo proste – chcemy robić dobre piwo. Piwo z wysokiej jakości składników, które jest niezmiennie smaczne i przy którym można zwolnić oraz delektować się chwilą spokoju – mówi prezes spółki Wielkopolskie Browary Regionalne Hubert Herman. Spółka zakupiła nieużytkowane budynki produkcyjne w Niechanowie jeszcze w ubiegłym roku.
Czyli mam do czynienia z reaktywowanym browarem regionalnym, który ma jeszcze jedno mocne hasło. A ja barrrdzo lubię takie hasła:
Kiedy Nasze piwo opuszcza browar, jest niezmiennie dobre i gotowe, by Cię zachwycić.
No to poprzeczka zawieszona na najwyższym poziome.
Dawaj – ZACHWYCAJ!
Otwieram Pszeniczne 20 z Browaru Niechanowo.
Nalewam. Bardzo mętne, nieprzejrzyste. Ładnie to wygląda. Faktycznie piana jest biała, gęsta ale niekoniecznie trwała. Chwilę po nalaniu opadła, zostawiając po sobie tylko ślady na szkle. Aromat jest bardzo rześki. Wyczuwam nuty estrowe. Podszczypuje, świerzbi w nosie. Taki efekt wody sodowej wysokozmineralizowanej. Oby nie było metalowo w smaku.
Smakuję. Bardzo gęste, super aksamitne – jak jakaś śmietanka i …niestety mocno żelaziste. A gwoździ na dnie butelki nie widać. Roztarłem na dłoni i jest porządna, zardzewiała, żelazna skrzynka z narzędziami. Hym… czyżby nie wymienili aparatury i gdzieś ruda dorzuca swoje aromaty?
No cóż z kolejnymi łykami to żelastwo ucieka i robi się przyjemniej. Może klasyczna kraftowa pszenica to nie jest, gdzie zdecydowanie dominują nuty goździków, bananów i ziół. Określiłbym to piwo takim zwyczajnym niemieckim Weißbier’em. Piwo jest bardzo gęste a brakuje mu tego przysłowiowego ciała w smaku. Nie jest kompletnie płaskie. Coś tam się dzieje. Retronosowo czuję takie nuty jakie daje nasz chmiel Puławski czyli coś jak dzika róża, dżem z pączków itp. Niewątpliwie są w tym piwie lekkie owocowe klimaty, ale tylko w tle. Oczywiście niejedna niewiasta wciągnie to piwo szybko i z zachwytem.
Doczytałem u nich na facebooku, że to dopiero ich drugie piwo (pierwsza była APA). Zatem trzymam kciuki aby kolejne warki było co raz lepsze!
Teraz poświęcę chwilę na kilka słów o samym designie opakowań.
Pewnie już sam wstęp zdradził jak je odebrałem. Jak patrzę na te projekty czuję eklektyzm istniejących już koncepcji. Trochę jak taki chiński samochód – przód od Mercedesa, linia nadwozia z Alfy Romeo a tył od nowego BMW. Od każdego coś weźmiemy i zrobimy własne. Wy też macie takie wrażenie? może się mylę, naprostujcie mnie.
Podoba mi się, że są białe i mają te miedziane wstawki z logo. Trochę je to uszlachetnia. Rysunkowo nie są przegadane, to też dobrze robi. Bardzo fajnie wygląda APA i Pszeniczne, bo są w jednej gamie kolorystycznej. Mniej mi odpowiadają z zielenią i niebieskim, brakuje wyważenia kolorystycznego.
Rzućcie też okiem jak dużo informacji udało im się upchnąć na “kontretykiecie”, to chyba rekordowa ilość. Brakuje tylko napisu “nie jeżdżę po alkoholu”.
Za to mają ładne czarno-białe kapselki. (Pomyślcie też o miedzianych pod logo z etykiety).
Biorę ostatni łyk i kończę wpis. Piwo bez problemu przyjąłem. Czuję się smacznie. Czy kupię ich kolejne produkcje?
Jak będą dostępne na sklepowej półce to tak. Chętnie się przekonam jak z innymi im poszło i oczywiście mocno kibicuję, aby wiodło im się jak najlepiej. Opanowali ten wielki browar i warzyli genialne piwa! Wejdźcie do nich na facebookowego walla, ciekawe rzeczy tam mają.
Na zdrowie!
Browar Niechanowo – Pszeniczne 20
Słody: Pilzneński, Pszeniczny
Chmiel: brak informacji
Drożdże: brak informacji
Ekstrakt: 12,5° BLG
Alkohol: 4,5% OBJ.
p.s nie mogłem się oprzeć tej grafice na szklance.
istotne linki:
zdjęcia ze strony:
Browar Niechanowo
Apa 20 dni leżakowane, w smaku nie powala ale też nie ma tragedii jednak żelazo powiem szczerze bije po nosie jak Andrzej za dobrych czasów…